Место
«Наши кумиры на концертах были пьяные, бухали на репетициях, нам тоже хотелось, чтоб всё было с огоньком»
Сморгонь метала, панка и алкоголя – по местам неформальской юности гуляем с Алексеем Потапенко Прежде я слушал группу «Дюна», но кто-то принёс кассету METALLICA “Kill ‘Em All” 83-го года – и понеслось. Все стали со скандалами растить волосы. Я – одним из последних. Я…
Вандроўнік
Летась у выдавецтве “Лімарыус” выйшла кніга Ціхана Чарнякевіча “Вандроўнік”, галоўным героем якой стаўся Уладзімер Някляеў. З дазволу аўтара публікуем з яе некаторыя вытрымкі. Пракоп Някляеў быў старшынёй калгаса на Волзе. Мяккія людзі ў жорсткі сталінскі час на кіраўнічых пасадах не затрымліваліся. Калектывізацыя – арганізацыя калгасаў…
Вясковая хата, пабудаваная 70 год таму
Як будаваліся і абжываліся распавядае гаспадыня хаты цётка Яніна Хата цёткі Яніны пабудаваная ў 47-м. Нефарбаваны зруб з варыўняй, сенцамі, кухняй з рускай печчу і святліцай з печчу-кахлянкай. На дварышчы – дыхтоўныя гаспадарчыя пабудовы, але хлявы даўно стаяць пустыя. На зіму цётка пераязджае да…
“У нас яго звалі Янук”
Аднавяскоўцы пра літаратуразнаўцу і грамадскага дзеяча Янку Шутовіча Калісьці ў Шутавічах быў цагельны завод. Сяляне самі здабывалі гліну і самі выраблялі цэглу. Дзе-нідзе цагляныя пабудовы яшчэ сустракаюцца ў вёсцы – мясцовыя называюць іх мурамі. У адным з такіх муроў жыў Янка Шутовіч. Цяпер Шутавічы…
Новый год в ГУЛАГе
В канун новогодней праздничной суеты ей все вспоминается особенно остро – ведь именно перед Новым годом в 1949 году в школе начались аресты. В 1949 году в маленьком белорусском городке Сморгонь, в 80-ти километрах от Минска стали появляться листовки, призывающие не подчиняться советской власти….
Пластилин и брейк
Отправляемся на первую экскурсию по личной Сморгони – ДОСовские гаражи, коренёвские стройки, дендропарк, дубовый лес и другие достопримечательности ДОСы – отсюда я начал себя помнить. Это квартира моей бабушки – большая, высокие потолки, деревянные полы. Ей дали тут жильё, потому что ее муж, отчим…
Зімовы лагер
Эсэ з апошняй кнігі Тані Скарынкінай «Шмат Чэслава Мілаша, крыху Элвіса Прэслі», якая выйшла летась ў выдавецтве «Логвінаў». – Сядзь! – загадала мама, вярнуўшыся з працы снежаньскім вечарам, – бо такую маю навіну, што ўпадзеш! Я прысела на краёчак тумбачкі ў калідоры. – Ты паедзеш…